Eerste etappe geslaagd

Welkom op deze eerste blog van mijn “rondje Rwanda”. Na een ruime tijd voorbereiding en uitkijken naar deze reis is het eindelijk zo ver. Het is vier uur, de temperatuur rond 28 graden en ik zit lekker in de schaduw in de tuin van mijn hotel. Mooi moment om deze serie verhalen af te trappen met de bedoeling van deze reis en een eerste sfeerimpressie.

De reis verliep soepel op een vertraging van anderhalf na. Ik ben niet zo goed in 8 uur op mijn krent zitten dus ik heb gezellig achterin het vliegtuig staan keten met de KLM-ploeg. Ik heb nog aangeboden dat ik wel mee kon helpen afwassen. Dat werd met dank afgeslagen.

Providence, oud ITC-studente, kwam me met een mega-brede grijns tegemoet bij de “arrivals”. Ik kreeg meteen een cadeautje ter verhoging van de feestvreugde. Supergaaf! Ze had een auto en chauffeur van “Birdlife International” geregeld. Dus dat moet ik op de een of andere manier nog even goed maken. Onderweg naar het hotel kreeg ik vast wat toeristische tekst en uitleg. Leuk hotelletje vlak bij het centrum. Alles onder controle.

Vandaag ben ik na het ontbijt en het organiseren van mijn bagage eerst de stad gaan verkennen. Kigali is geen inspirerende stad maar het is keurig schoon. Nergens rotzooi op straat. Daar kunnen we in Nederland nog best een voorbeeld aan nemen. Alles gaat heuvel op en heuvel af en ik zit hier op ongeveer 1500m hoogte. Dus wandelen moet in de bergversnelling. Het centrum staat vol met grote kantoorgebouwen met gelukkig daar omheen kleinere winkeltjes. Hoge karrenvrachten die met de hand voortgetrokken worden, honderden motortaxi’s, en op de stoep evenzovele honderden mensen die zittend of ergens tegenaanleunend met een mobiele telefoon zitten te pielen. Veel mensen zeggen op straat vriendelijk gedag met een dikke glimlach. Zal wel deels komen omdat ik erg opval als een van de weinige blanken op straat.

Terug in het hotel heb ik de adreslijst voor deze blogs in “waarbenjij.nu” gezet en lekker even in de tuin gezeten. Na de lunch ben ik nog een ander stukje stad in de buurt wezen verkennen. Brede straten met veel groen. Maar er is niet heel veel aan bezienswaardigheid dus ik was weer vroeg terug in de tuin om dit verhaaltje te schrijven.

So far, so good kan ik zeggen behalve dan dat ik mijn SD-kaartlezer vergeten ben mee te nemen. Dus de foto’s kan ik nog even niet op mijn computer zetten. Overmorgen verhuis ik naar Musanze (vroeger Ruhengeri). Ik kijk uit naar het Virungagebergte wat ik al zo vaak op TV en film gezien heb. Benieuwd ben ik ook naar wat ik kan doen voor de mensen van het Dian Fossey Gorilla Fund. Het idee is om ondersteuning te geven op het gebied van werken met satellietbeelden om vegetatie van het park in kaart te brengen. Maar hoe en in welke vorm moet ik ter plekke nog uitvinden.

Daarna ga ik wat rondtrekken in het land. Via Lake Kivu naar Nyungwe en Akagera. Voor het Wereld Natuur Fonds ga ik veldverhalen verzamelen van natuurbescherming hier in Rwanda. Aan het eind van de rit, terug in Kigali staat er nog een ITC alumni bijeenkomst gepland. Dat wordt vast een leuk feestje. En ..... ergens tussendoor hopelijk een keer berggorilla’s kijken.

Zoals Janny van “Heel Holland bakt” altijd zegt: “We gaan het zien!”

Groeten vanuit Kigali!