Spanning en sensatie
Door: Iris van Duren
Blijf op de hoogte en volg Iris
28 Juli 2019 | Rwanda, Gisakura
Voordat ik begin met een verslag van een partij spanning en sensatie wil ik jullie eerst even bedanken voor de leuke berichtjes. Ik lig regelmatig dubbel van het lachen. Dus vooral doorgaan!.
Waar zit ik nu? In Gisakura Guesthouse. Of eigenlijk niet. Ik zit er naast, in het huis van de Wildlife Conservation Society. Is geregeld door een oud studente van me. Mooi plekje aan de rand van Nyunge National Park omgeven door de Gisakura Tea Estate. Ik heb net een wandelingetje gemaakt. Laagstaand zonnetje op knalgroene theestruikjes met de beboste heuvels van Nyungwe op de achtergrond. Ik heb geloof ik wel tachtig keer “Hallo” gezegd heb en handjes geschud onderweg. Het is hier blijkbaar de lokale sport om blanke wandelaars een handje te geven. Grappig.
Wat hieraan vooraf ging is het volgende. Op vrijdagochtend had ik een boottripje geregeld. Ook niet goedkoop. Maar het toeval wilde dat tijdens het ontbijt een Belgisch echtpaar vroeg wat ik ging doen en die haakten spontaan aan. Konden we de kosten mooi delen. Het eerste stukje varen ging in de richting van “monkey island”. Daar mochten we even aan land om de fluweelaapjes te bekijken. Omdat we toch “alleen” waren konden we de tassen wel in de boot laten liggen zei het mannetje van de boot. Dat had hij beter niet kunnen zeggen bleek later.
De fluweelaapmannetjes hebben helderblauwe ballen. Onze kapitein had precies dezelfde kleur T-shirt aan. Toen ik hem daarop wees en vroeg wat hij uitgespookt had met die apen lag hij in een deuk van het lachen. Het volgende eiland was Napoleon island, zo genoemd omdat de vorm vanaf de zijkant precies de hoed van Napoleon is. Daar gingen we ook aan land. De attractie hier was een enorme kolonie vliegende honden. Zonder overdrijven: waaaaaaaanzinnig! Je moet een stukje vrij stijl klimmen door een stukje bos en aan alle kanten hoor je getsjirp en gefladder. Als je op een klein open stukje even omhoog kijkt vliegen er tientallen vlak over.
Vervolgens klim je verder tot je boven bent op ongeveer 150 m boven het meer. Dan kijk je op de kolonie neer. Op sommige momenten vliegen er hele wolken vliegende honden langs de bossages lager op het eiland. Heel indrukwekkend. Ik zag ook twee houten kano’s vlak bij de kust waarbij ik niet zo’n goed gevoel had omdat onze tassen nog in de boot lagen. Tijdens het laatste stukje afdalen kwamen we inderdaad een stuk of zes kinderen tegen. Maar onze tassen lagen er gelukkig nog. Terug in de Lodge ontdekte ik echter dat de rits van het voorvak open was en mijn mobiele telefoon gejat was.
De mensen van Rwiza Village, waar ik verbleef namen het serieus op en het onwaarschijnlijke gebeurde. Samen met de schipper wisten ze het ventje wat mijn telefoon gejat had te localiseren en naar zijn ouders te brengen. Daar kreeg hij enorm op zijn lazer en ik kreeg mijn telefoon terug. Helaas zonder simkaart, maar met een lokale simkaart ben ik toch weer online. Waanzinnig werk en complimenten aan de medewerkers van de Lodge. Ik betwijfel of in Nederland iemand zo veel tijd en moeite stopt in het opsporen van de telefoon van een klant.
Vanmorgen was ik al om 4:15 het bed uit om op chimpanseejacht te gaan (met de camera natuurlijk!). Om tegen vijven werd ik opgehaald omdat het nog een dik uur rijden was naar het startpunt. Met nog zes andere toeristen en twee gidsen doken we het bos in. De eerste drie kwartier ging het stijl naar beneden. Daar hoorden we voor het eerst de chimps. Trackers (rangers die in de smiezen houden waar verschillende chimps zitten) communiceren via portofoons met de gidsen die de toeristen begeleiden. Op het moment dat we binnen fotobereik van de chimpansees waren ging het soms “cross-country” langs de stijle hellingen. Gaten in de grond, doornstruiken en heel veel mieren maken het volgen van de chimps lastig. Vooral omdat die beesten verrekte snel zijn. Ik heb dus niet heel veel goede foto’s maar het was wel enorm gaaf.
Omdat ik erachter ben gekomen dat mijn hartslag niet echt omhoog wil bij inspanning zag wel een beetje op tegen de terugweg. Horizontaal of naar beneden lopen is geen probleem maar omhoog kost moeite. Echter, dit keer had ik mazzel. Het bleek dat we niet zo heel ver meer hoefden te klimmen omdat we ergens anders opgepikt zouden worden dan waar we begonnen waren. Kortom, dit was een top-uitstapje. Prachtig bos en chimps in het wild. Daar ga ik er strakjes een op drinken.
Groetjes vanuit Gisakura,
Iris
-
28 Juli 2019 - 14:20
Hillyne:
Je hebt apen en je hebt brutale apen. Wat fijn dat je je telefoon weer terug hebt. Ik ben nu al benieuwd naar al je foto’s! -
28 Juli 2019 - 14:37
Nanda:
Wat een avonturen daar . het programma loopt nog steeds volgens plan ? Toch daar ook toeristen hoewel niet veel. Steeds wel heiig , het zal ook wel vochtig zijn. Hier is de hitte plotseling verdwenen binnen een uur. Ik heb er geen last van gehad maar het was wel" het gesprek van de dag" Er waren eigenlijk maar 2 hete dagen. Leuk die vliegende honden , net reuze vleermuizen. wat betreft die lage hartslag , dat heb ik ook Ook bij fietsproef bij de cardio komt de hartslag niet omhoog. Inderdaad omhoog lopen gaat moeizaam .Misschien familiekwaal.
groeten uit een afgekoeld Amsterdam. -
28 Juli 2019 - 16:36
Cynthia Sijbrands :
Mooi verhaal! Je maakt wel wat mee zi
Gelukkig dat je tf weer terug is -
29 Juli 2019 - 05:04
Emile Dopheide:
great stories Iris!!
groeten uit een nog steeds tropisch Enchede. -
29 Juli 2019 - 05:20
Wendy:
Hahahaha ik zie jou al continue iedereen handjes geven tijdens je wandeling! Geweldig! Lachen met die kapitein en z'n blauwe shirt! Indrukwekkend zeg die vliegende honden! En je gevoel bleek toch juist voor wat betreft die kano's...;-(
Top dat je toch je telefoon terug hebt gekregen, en dan die chimpansees! Klinkt fantastisch!
Geniet ze nog, leuk om alles zo mee te beleven! -
29 Juli 2019 - 10:06
Saskia Tempelman:
Haha, wat een verhaal! Mijn collegaatjes bij de UT begrepen niks van de blauwe ballen van de apen! Maar goed dat je er een foto van hebt! Nu geloven ze het wel...... Fijn dat je je telefoon terug hebt, hopelijk heeft het jongetje er wat van geleerd voor de toekomst! Blijf vooral doorschrijven met je leuke verhalen, iedere keer weer genieten!
-
30 Juli 2019 - 08:03
Thomas:
Leuke verhalen Iris, en ik verwacht ook nog een verslag over de ontmoeting met Mediatrice ;-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
